Choć po niebie chodzę,
to na ziemi suszę:
jasiowi koszulkę,
małgosi fartuszek.
02
Co to za złota świetlana kula,
która swym ciepłem Ziemię otula?
011
Zimą grzeje słabo,
rankiem błyska słabo.
Gdy zachodzi u nas
innym sprawia radość.
14
Sadem kołysze
i piach drogą niesie,
przez pola przeleci
zatrzyma się w lesie.
21
Gwiazdki spadające z nieba,
które oprószają drzewa
i aż do początków wiosny
czynią świat bardziej radosnym.
16
Gdy po deszczu lub po burzy
znów wygląda słonko,
kolorowy łuk maluje
nad stawem lub łąką.
15
Czujemy go na twarzy,
włosy nam rozwiewa.
Jest niezbędny dla żeglarzy,
głośno szumi w drzewach.
04
Chociaż nie jest babcią,
mówią na nią ”siwa”.
Na ”m” się zaczyna,
zwykle rano bywa.
03
Unosi szybowce,
popycha żaglowce.
Obraca wiatraki
siłacz z niego taki!
03
Chodzi po niebie
mała albo duża
gdy skryje słońce
- świat się zachmurza.
13
Podczas burzy
przeraża całą okolicę.
Gdy uderzy - huk słychać,
widać błyskawicę.
03
Pada z nieba, pada z chmur,
lecą krople mokre.
Ptakom woda kapie z piór,
ja przez niego moknę.
02
Wszyscy mówimy,
że biała jak mleko.
Przez nią nie widzimy,
tego co daleko.
04
